Mijn passie voor mindfulness begon toen de stress het won van mijn energie om de deur van het strandhokje, waarachter mijn innerlijke chaos verborgen zat, gesloten te houden. Achter deze deur bevond zich het stukje zelf wat zich had afgescheiden nadat ik mij als kind niet veilig had gevoeld en er niet voor mij werd gezorgd. Het spontaan deelnemen aan het leven was voor mij daarna niet zo vanzelfsprekend meer. Dit inzicht is pas veel later bij mij ontstaan. Voordien weet ik de moeite die ik soms had met mijn verantwoording te nemen en in actie te komen aan mijn eigen zwakte en voelde ik mij te kort schieten.
Mindfulness, meditatie, en vooral veel lezen over hoe de geest werkt in zulke omstandigheden zorgde ervoor dat ik minder energie kwijt raakte om de deur gesloten te houden. Ik kon soms zelfs even achter deze deur kijken. Ik kon met meer rust en kalmte boven mijn gedachten, gevoelens en emoties zweven. Meer tijd nemen om te reageren en andere keuzes te maken. Mijn kwetsbaarheid bleef, maar ik kreeg meer veerkracht en bovenal ik kon vriendelijker voor mijzelf.
Twee jaar geleden liet een plotselinge storm op zee de deur van het strandhokje alsnog met een ruk open waaien. De overweldigende ervaring van vroeger, afgesplitst van het zelf en versnippert opgeslagen als emoties, geluiden, beelden, gedachten en lichamelijke sensaties die een eigen leven leiden, werd ruw op het strand gekwakt. Het zandstrand onder mijn voeten werd emotioneel drijfzand.
Door EMDR heb ik weer vast zand onder mijn voeten gekregen. Door actief de traumatische herinnering op te halen en tegelijkertijd de opgeslagen snippers te doorvoelen en te belichamen, is het een herinnering geworden die geïntegreerd is in het geheugen. Iets wat vroeger gebeurt is met een duidelijk begin en een eind.
Ik ben ervan overtuigd dat mijn jaren van mindfulness, meditatie en yoga beoefening mij hebben geholpen om toen het stormde in het oog van de storm plaats te nemen en ik na de storm snel weer vast zand onder mijn voeten voelde.
Hierin werd ik bevestigd toen ik het boek “ Traumasporen in lichaam, brein en geest “ van Bessel van der Kolk las. Hij schrijft dat mindfulness het mogelijk maakt om ons innerlijk landschap te verkennen met compassie en nieuwsgierigheid.
Na de EMDR zijn mijn nare dromen er niet meer en voel ik mij in het dagelijks leven opgeruimder. Maar als ik onder druk sta snack ik nog steeds om mijzelf te troosten, vermijd ik dingen die ik lastig vind en steekt mijn perfectionisme de kop weer op. Waart een gevoel van angst rond in alles wat ik doe. Terwijl ik tegelijkertijd doorga en mijn grenzen aan het verleggen ben.
Bessel schrijft: “ maar net zoals we onze traumatische herinneringen moeten ophalen om ze te kunnen integreren, moeten we ook contact maken met de delen van onszelf die de verdedigingsmechanismen hebben ontwikkeld die ons hielpen om te overleven. Veel gedragingen die onder de noemer van psychische problemen worden geschaard zijn ooit begonnen als strategieën ter zelfbescherming “.
Hij schrijft dat mindfulness het niet alleen mogelijk maakt om ons innerlijk landschap te verkennen, maar het ons ook in de juiste richting voor zelfzorg kan sturen. Door tijdelijk een stapje terug te doen kan ik alle delen van het zelf het gevoel geven dat er voor ze wordt gezorgd. Inclusief het deel van mijzelf die deze overlevingsmechanismen destijds heeft ontwikkeld. In plaats van een passief toeschouwer te zijn kan ik er actief naar luisteren en er goed voor zorgen. Mindfulness versterkt mijn zelfleiderschap om de verschillende delen evenwichtig met elkaar te laten communiceren. En laat mij voelen dat diep van binnen er een onbeschadigd zelf is dat nieuwsgierig, kalm en zelfverzekerd is.
8 reacties
Wat een goeie blog weer!!!!
Dank je Aagje. Het is een lange weg die ik loop, maar het lopen gaat steeds makkelijker. Het pad van eigen inzicht door in mijn lijf te leven en recht vanuit mijn hart te spreken. Liefs, Menno
Hai Menno,
Je hebt je reis goed verwoord
Intens, helder en oprecht
Vanuit je hart
Blij voor je ontmoeting met je nieuwsgierige kalme zelf
Liefs Son
Hoi Son,
Dank je voor je positieve reactie. Ik vind het fijn dat we onze reizen af en toe kunnen delen.
Onder de oppervlakte is het niet oppervlakkig.
Liefs Menno
Dag Meno , wat prachtig verwoord . Mooie teksten en de deur vh strand huisje . Gr Poul
Dank je Poul, De deurtjes mooi in de verf en de zomer die komt en we ze wijd open kunnen zetten. Genieten van het strand en de zee.
Wat mooi, soms herkenbaar, kwetsbaar en oprecht verwoord
xx Anita
Hoi Anita, Blij met jouw reactie. Laat de zomer nu maar komen. Liefs Menno